Pałac Błękitny (Zamoyskich) - mieści się przy
ul. Senatorskiej 37
w
Warszawie
.
Pałac Błękitny na początku XVIII wieku
Nazwa pochodzi od koloru dachu jakim ten pałac został pokryty w
1807
. Za Morsztynowskim ogrodem, ku Senatorskiej ulicy, po lewej stronie od kościoła Reformatów, idąc od Kolumny Zygmunta ku Woli, wznosił się stary ogromny gmach, który przechodząc różne ręce dostał się nareszcie Stefanowi Potockiemu, Referendarzowi W. Koronnemu a bratu rodzonemu księcia Teodora Prymasa[1]. W
1726
Stefan Potocki
referendarz wielki koronny, z żoną swoją Teresą z Kąckich gmach ten podarował Królowi i zeznał tę darowiznę przed aktami Metryki Koronnej[1]. Król
Augusta II
polecił pałac przebudować (w stylu
rokoko
) i podarował go swojej córce
Annie Orzelskiej
. Ta 7 listopada
1730
(po swoim ślubie) zrobiła darowiznę pałacu na rzecz ojca - króla a ten niedługo potem podarował go Marii Zofii z Sieniawskich Denhoffowej, wdowie po wojewodzie
połockim
i
hetmanie polnym litewskim
Stanisławie
. Zofia Denhoffowa wyszła w lipcu
1731
za mąż za
Augusta Czartoryskiego
i na długie lata pałac przeszedł w ręce rodziny Czartoryskich.
Od
1811
do
1944
mieszkał w nim ród
Zamoyskich
. W
1812
-
15
właściciel
Stanisław Kostka Zamoyski
zainicjował jego przebudowę w stylu
klasycystycznym
.
Koncertował w nim
Fryderyk Chopin
, a także pracował
Stefan Żeromski
.
W
1939
został częściowo zniszczony. Ocalone przedmioty i zbiory biblioteczne zostały wywiezione przez
Niemców
, bądź spłonęły.
W
1948
-
50
został odbudowany.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Julian Bartoszewicz: Znakomici mężowie Polscy w XVIII w., t. II. Petersburg: B.M. Wolffa, 1856, ss. 261 - 333.